Barwy podstawowe- są to te (kolory pierwotne), które nie powstały w wyniku mieszania innych. Jeśli zmieszamy je w różnych ilościach ( różne nasycenie koloru), to otrzymamy niemal niezliczoną paletę barw. Trzy podstawowe kolory pigmentów to: żółcień, czerwień i błękit, historycznie uwarunkowane w sztuce, architekturze, a obecnie wykorzyywane również w elektrotechnice.
Często w mieszaniu barw pojawia się pojęcie addytywnego i subtraktywnego ich składania. Do addytywnego składania, barw, stosowanych np. w wyświetlaczach, zwykle używane są kolory czerwony, zielony i niebieski lub: czerwony, żółty i niebieski (mieszanie barw światła). Do subtraktywnego mieszania kolorów, jak mieszanie pigmentów lub barwników, zwykle wykorzystywane są magenta, cyjan i żółty.
Jeśli zachodzi mieszanie światła emitowanego, wówczas zachodzi zjawisko syntezy addytywnej. W oparciu o syntezę addytywną mieszania barw pracują monitory oraz inne wyświetlacze kolorowe, emitując wiązki świateł RGB (akronim od angielskich nazw kolorów: czerwony-RED, zielony- GREEN, niebieski- BLUE). Czarny ekran to wynik braku emisji światła, a biały to wynik złożenia świateł R, G, B z jednakową jasnością. Model RGB jest jednym z pierwszych praktycznych modeli przestrzeni kolorów zawierający receptę dla tworzenia barw. Model ten stał się powszechnie stosowany w czasach narodzin telewizji na początku XX wieku ( od 1908r.). RGB jest modelem wynikającym z właściwości receptywnych (odbiorczych) oka ludzkiego i oparty jest na fakcie, że wrażenia ogromnej większości barw można wywołać przez zmieszanie (w ustalonych proporcjach) jedynie trzech wybranych wiązek światła o odpowiednio dobranej szerokości widma. W oparciu o ten model działają kineskopy czyli lampy obrazowe.
Jeśli natomiast zachodzi mieszanie kolorów światła odbitego (np. wydruk na papierze lub zestaw filtrów szklanych), wówczas występuje zjawisko syntezy subtraktywnej. W takim przypadku przyjmuje się najczęściej trzy podstawowe kolory to magenta (fioletoworóżowy), żółty i cyjan (błękitny).
Od lewej: mieszanie addytywne (barw światła), mieszanie subtraktywne (mieszanie kolorów).
W wyniku mieszania barw podstawowych uzyskamy kolory pochodne: drugo- i trzeciorzędne.
Kolory drugorzędne powstają w wyniku zmieszania dwóch sąsiednich barw podstawowych. Efektem poszczególnych połączeń barw podstawowych są następujące kolory drugorzędne: fiolet (czerwień+błękit), oranż (żółcień+czerwień), zieleń (błękit+żółcień). Aby otrzymać czysty kolor drugorzędny, należy barwy podstawowe zmieszać w równych proporcjach.
Kolory trzeciorzędne to, jak sama nazwa wskazuje, trzecia kategoria na kole kolorystycznym. Mieszczą się pomiędzy każdą z barw podstawowych i drugorzędnych. Każdy kolor trzeciorzędny uzyskuje się mieszając podstawowy z najbliższym drugorzędnym. Czyli kolor trzeciorzędny to barwa drugorzędna składająca się w jednej trzeciej z podstawowej i w dwóch trzecich z innej. Istnieje sześć kolorów trzeciorzędnych. Poza powyższym podziałem, barwy możemy również podzielić na ciepłe, zimne lub neutralne.
Barwy ciepłe kojarzą się z gorącem i wrażeniem bliskości. Przykładami takich barw są czerwienie i żółcienie, ich kolory trzeciorzędne i - niekiedy - drugorzędne. Barwa traci ciepło, gdy w mieszance zaczyna dominować błękit. Jednak błękitna zieleń może wydawać się ciepła, gdy zestawi się ją z czystym błękitem. Temperatura barwy często zależy od zestawienia. Sposób, w jaki postrzegamy czy "czujemy" barwę, często zależy też od skojarzeń wizualnych, na przykład błękitu z zimą, żółcieni ze słońcem, czerwieni z krwią i przemocą, zieleni- ze wzrostem, fioletu z tajemnicą, czerni ze śmiercią, bieli z czystością.Powstały kolor, widoczny na zdjęciu, jest wynikiem zmieszania barw: czerwonej (1/4) z żółtą (3/4).
Barwy zimne to wszystkie kolory, które stwarzają wrażenie chłodu i odległości, jak błękit, błękitnawozielony i szary. Barwy te wykorzystuje się w obrazach takich jak pejzaże zimowe, pejzaże morskie i sceny nocne. Używa się ich także, by stworzyć złudzenie odległości, na przykład od gór czy nieba. Barwy zimne wykorzystujemy do tworzenia nastrojów malarskich.
Barwy neutralne to takie, które neutralizują się po zmieszaniu z barwami dopełniającymi, czyli leżącymi dokładnie po przeciwnej stronie koła kolorystycznego. Na przykład czerwień i zieleń: zależnie od proporcji w mieszance, jeden lub drugi kolor zblaknie i zszarzeje. Dzięki zneutralizowaniu barwy unika się nieprzyjemnych wibracji optycznych, które powstają czasem po nałożeniu na siebie niektórych kolorów. Interesujące w łączeniu barw z przeciwległych stron koła jest to, że jeśli zmieszamy w równych proporcjach trzy kolory trzeciorzędne, uzyskamy czerń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz